پوست بزرگترین ارگان بدن است و مساحت آن حدود 20 فوت مربع است. پوست ما را از میکروب ها و عناصر محافظت می کند، به تنظیم دمای بدن کمک می کند و احساس لمس، گرما و سرما را اجازه می دهد.
پوست دارای سه لایه است:
اپیدرم
اپیدرم، لایه ی بیرونی پوست، یک مانع ضد آب را درپوست ما را ایجاد می کند.
اپیدرم لایه بیرونی پوست است. این ازسلول ها به هم چسبیده شده تشکیل شده است و ضخامت آن بستگی به مکان بر روی بدن دارد. درکف دست، اپیدرم ضخیم، انعطاف پذیر و مقاوم در برابر آسیب مکانیکی است. در پلک ها بسیار نازک است و اجازه حرکت حداکثر می دهد. اپیدرم باعث جلوگیری از دست دادن آب و مایعات بدن، مقاومت در برابر آسیب های مکانیکی و شیمیایی و محافظت در برابر باکتری ها، ویروس ها و عفونت های انگلی می شود. رنگدانه در اپیدرم نقش مهمی در محافظت پوست از اشعه ماوراء بنفش دارد.
فولیکول های مو، غدد عرق، غدد چربی (روغن) و غدد آپوکرین ( نوعی غدد عرق است ) درسلول های اپیدرمی توسعه می یابند، اما بخش های عمیق تر آنها به درم گسترش می یابد. غدد روی کانال های کوچک از روی پوست باز می شود.
مو از فولیکول مو رشد می کند که در تمام پوست ها به جز کف دست و پاها یافت می شود.
ناخن ها صفحات مخصوص کرتاسه سخت است که از اپیدرمی که روی استخوان های کوچک در انتهای انگشتان دست و پا قرار دارد، ایجاد می شود.
سه گروه اصلی سلول ها در اپیدرم وجود دارد:
کراتینوسیت ها (سلول های پوست)
ملانوسیت ها (سلول های رنگدانه)
سلول های لانگرهانس (سلول های ایمنی).
سلول اصلی در اپیدرم کراتینوسیت است که از لایه پایین یا پایه تشکیل شده و سپس طی یک دوره حدود چهار هفته به سطح بیرونی لایه شاخی (stratum corneum) مهاجرت می کند.
سلول های لانگرهانس سلول های اختصاصی ایمنی هستند که بخش مهمی از پاسخ ایمنی بدن به اجسام خارجی و عفونت ها هستند.
ملانوسیت ها رنگدانه تولید می کنند. همه انسان ها همان تعداد ملانوسیت ها را دارند. تفاوت رنگ پوست به این دلیل است که در ملانوسیت های پوست تیره تر رنگدانه بیشتری تولید می شود. رنگدانه ملانین در سلول های اپیدرم و بافت های درماتیک از آسیب های خورشید محافظت می کند. افراد با پوستی روشنتر بیشتر در معرض آسیب دیدگی پوست قرار دارند، زیرا ملانوسیت ها ملانین کمتر (رنگدانه پوست) تولید می کنند.
هیدرودرم
هیدرودرم (hypodermis) بافت زیر جلدی عمیق از بافت چربی و همبند ساخته می شود.این یک منطقه پیچیده است که درم و اپیدرم به یکدیگر از طریق سلول های اختصاصی و مولکول ها متصل می شوند.
درم زیر اپیدرم قرار دارد و 20 تا 30 برابر ضخیمتر از اپیدرم است. این متشکل از یک شبکه متراکم پروتئین های تخصصی (کلاژن و الاستین) است که به الیاف با ابعاد و خواص متفاوت سازمان یافته است. یک ژل پیچیده از پروتئین های مختلف این الیاف را احاطه کرده است. همه اینها به عنوان ماتریس خارج سلولی شناخته می شود.در داخل ماتریس خارج سلول خون و رگ های لنفاوی، اعصاب، قسمت پایینی فولیکول های مو و غدد عرق هستند.
Subcutis (لایه زیر جلدی)
لایه زیر جلدی adipocytes این یک منطقه تخصصی زیر درم است، که شامل یک شبکه از الیاف کلاژن و سلول های چربی آدیپوسیت است. این بدن را از آسیب های خارجی محافظت می کند این به عنوان یک محل ذخیره سازی اصلی برای چربی و به همین ترتیب انرژی عمل می کند. خون و رگ های لنفاوی و اعصاب عبور می کنند.ضخامت لایه زیر جلدی با توجه به مکان بر روی بدن و شخص متفاوت است.
این اطلاعات توسط دکتر رشی مینیو و دکتر جیم چوی نوشته شده است