ستاره دنباله دار در میان اشیاء پر تماشایی در آسمان، با درخشندگی درخشان خود و دنباله های گرد و غبار بلند و دنباله های یون ها هستند. ستاره دنباله دار می تواند به طور تصادفی از هر جهت ظاهر شود و نمایشگر افسانه ای باشد همیشه در حال تغییر برای در بسیاری از ماهها ی سال در مدارهای بسیار غیر عادی اطراف خورشید حرکت می کنند.
ستاره دنباله دار یک بدن خورشیدی بسیار کوچک است که عمدتا از یخ ها با مقدار کمی از گرد و غبار و سنگ مخلوط می شود.
ستاره دنباله دار "Comet" از لاتین "cometes" می آید، که به نوبه خود از "kometes" یونانی به معنای "طولانی" می آید.
ساختار ستاره دنباله دار
یک ستاره دنباله دار دارای چهار جزء است: یک هسته، یک کما، یک دنباله گرد و غبار و یک دنباله گازی یونی.
هسته یک دنباله از مواد یخ و سنگی ساخته شده است و از حدود چند صد متر تا 100 کیلومتر (62 مایل) در قطر است.
گازهای ابر ی که در اطراف هسته شکل میگیرد به عنوان کما شناخته شده گرما زا است. این گازها معمولا ترکیبی از بخار آب، آمونیاک، دی اکسید کربن است.
دنباله گرد و غبار از گازها و ذرات گرد و غبار کوچک است که از هسته دور می شوند، دنباله گرد و غبار، قسمت قابل توجهی از ستاره دنباله دار است.
دنباله گازی یون یک جریان گازهای یونیزه است که به طور مستقیم از خورشید دمیده می شود
تماس ستاره دنباله دار با باد خورشیدی
هنگامی که ستاره دنباله دار توسط خورشید گرم می شود، یخ آن شروع به خشک شدن می کند. مخلوطی از کریستال های یخ و گرد و غبار از هسته دنباله دار در باد خورشید دور می شود، ایجاد یک جفت دنباله می کند . دنباله گرد و غبار چیزی است که ما معمولا می بینیم وقتی که ستاره دنباله دار رااز زمین مشاهده می کنیم.
ستاره دنباله دار می تواند بیش از 1 میلیون کیلومتر (600000 مایل) بلند باشد.
ستاره های دنباله دار در چند دسته قرار می گیرند. شایعترین آنها دوره ای و غیر دوره ای است.
ستاره دنباله دار دوره ای یا ستاره دنباله دار کوتاه مدت به طور کلی تعریف می شود که دارای دوره های مداری کمتر از 200 سال است.
ستاره های شناخته شده شامل ستاره های غیر دوره ای Hale-Bopp (C / 1995 O1)، Hyakutake (C / 1996 B2)، McNaught (C2006 P1) و Lovejoy (C / 2011 W3) هستند. اینها به سرعت در آسمان ما روشن می شوند و سپس به تاریکی فرو میروند.
ستاره دنباله دار Comet Shoemaker-Levy 9 (D / 1993 F2) پس از تماس نزدیک با مشتری خرد شد، کشف شد.
دوره زمانی Comet Halley (1P / Halley) معروف ترین در تاریخ است. هر 76 سال یک بار به سیستم منظومه شمسی می رسد. دیگر ستاره های شناخته شده دوره ای عبارتند از 2P / Encke، که به نظر می رسد هر 3.3 سال و 9P / Tempel (Tempel 2)، هر 5.5 سال در اطراف خورشید قرار می گیرد.
در سال 1705،با مطالعه مدارها چندین ستاره دنباله دار شناخته شده، ادموندهالی Edmond Halley ، متوجه شد که ستاره دنباله داری در سالهای 1531، 1607 و 1682 دیده شده است. در نتیجه کشف او ستاره دنباله داربه نام هالی نامگذاری شد. ستاره دنباله دار هالی در هر 75 تا 76 سال قابل مشاهده است.
در گذشته، ستاره دنباله دار را بنام کاشف آن نامگذاری می کردند مانند ستاره دنبله دار هالی که بنام کاشف آن ادموند هالی نامگذاری شده اما در عصر جدید ، نام ستاره دنباله دار توسط قوانین اتحادیه بین المللی نجوم (IAU) نامگذاری می شود.
هنگامی که ستاره دنباله دار تأیید شد، قوانین نامگذاری زیر دنبال می شود. اول اینکه اگر ستاره دنباله دار یک دنباله دار دوره ای است، آن را با یک P / همراه با سال کشف آن نشان می دهد، یک حرف که نشان دهنده نیمه ماهی که در آن کشف شد،ه و پس از آن یک عدد نشان دهنده زمان کشف شده است . به عنوان مثال، دومین دنباله دار دوره ای که در نیمه اول ژانویه 2015 یافت می شود، P / 2015 A2 نامیده می شود.
یک دنباله دار غیر دوره ای با یک C / همراه با سال کشف آن نشان داده می شود،
اگر یک ستاره دنباله دار به طور مستقل توسط سه نفر به نام اسمیت، جونز و پترسن کشف شد، علاوه بر تعیین رسمی آن، می توان نام Comet Smith-Jones-Petersen نیز نامید. امروزه بسیاری از دنباله دارها از طریق جستجوی ابزارهای خودکار پیدا می شوند و بنابراین نامگذاری رسمی بیشتر استفاده می شود.
Comet Hale-Bopp شاید ستاره شناخته شده ترین ستاره قرن بیستم بوده و یکی از روشن ترین ها برای چندین دهه است. این در 23 ژوئیه 1995 کشف شد،
ستاره های دنباله دار خورشید را در مسیرهای بیضوی قرار می دهند مثل سیارات. مسیر ستاره دنباله دار بی نظیرتر از هر سیاره است.
نزدیکترین نقطه در مدار منظومه شمسی به خورشید، "perihelion" نامیده می شود. دورترین نقطه به نام "aphelion" نامیده می شود.
ستاره دنباله دار دو دنباله دارد:
یک دنباله گرد و غبار (که شما می توانید با چشم غیر مسلح ببینید) و یک دنباله پلاسما، که دشوار است با چشم غیر مسلح ببینید.
بیش از 3،000 ستاره دنباله دار شناخته شده در حال حاضر وجود دارد.
بسیاری از ستاره های دنباله دار در ابرهای اورات Oort و کمربند کویپر Kuiper، دو منطقه خارج از منظومه شمسی شکل گرفته اند.
چرا ستارگان چشمک می زنند؟
سیارک چیست؟
سیاره مشتری یا ژوپیتر
سیاره زُحل یاکیوان
آشنایی با سیاره ونوس
سیاره مرکوری یا عطارد
منظومه شمسی چیست ؟